 |
| Gambar hiasan. ni bukan Chemong |
baru-baru ni byk memori yg kembali menerobos masuk ke dlm minda ni (ayat mahal tuh..hehe).
salah satu yg masih buat sy terfikir ialah kisah sahabat sepondok ustaz sy (sy tak masuk sekolah pondok..)
sahabat beliau amat mantap study-nya, rajin pulak tu bangun tgh-tgh malam bukak kitab. yg menemani sahabat tu cuma pelita minyak tanah je, yg terkadang jelas, terkadang malap.
kitab yg dibacanya bukan mcm buku medic ni, kitab-kitab tu just tulisan menjela-jela (kebanyakan kita, including me akan tertekan kalo dapat buku teks yg ade ayat selonggok dalam 1 page tanpa gambar..haha). kalau mengantuk..dia cuma akan rehat sekejap, kepala beralaskan kelapa (kalau tak silap saya). bila kelapa bergolek je, kepala dia pn jatuh dan beliau pn terjaga. kemudian sambung study. It's just plain MANTAP.
jadi tu yg sy ter-reflex, kalo bakal tabib rohani pn study hard, takkan bakal tabib jasad nak bersenang-senang?..padahal masing-masing tak kurang pentingnya dlm masyarakat.
jd, start mlm tadi sy pn dah tak tido atas katil..gara-gara teringat kisah yg 1 ni..hehe
tiba-tiba semangat membuak-buak. alhamdulillah. harap hati ni kekal mcm ni.
esok dah nak deactivate facebook.
Selamat Tahun Baru & Selamat Berehat FBku..
sy nak setia dgn midterm pulak. sekian,
till next time
ciao :)
p/s: haritu skype-ing dgn family, mak cakap Chemong demam lagi. macam takde harapan katanya. risau. mintak-mintak la dia masih kuat, syg woo..penat bawak dr Tanjung Karang ke Selayang. syg bukan main walaupun dia cuma kucing terbiar..huhu